Ty przy mnie stoj

Rozsadku, albo przynajmniej dobry guscie, kiedy zycie mi minie bardziej jeszcze. Nie pozwol mi lokow zlotych nosic, ani mahoniu zadnego. Obron mnie przed kratka jaskrawa, faldowana spodniczka, berecikiem na czolko, cieniem z cieni pod oczami, tuszem nie zaklej mi widokow. Przytomnosc mi daj przy patrzeniu w lustro, rano, wieczor i w kazdej porze ubraniowej koniecznosci. Zabron mi sweterkow w serek, rozowych bajerkow, blyskajacych dzecikow, wydziwianych bucikow. Amen.