| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
Dzisiaj jestem tylko cialem. Ograniczam sie do wierzchniej warstwy naskorka. Nic w glebi ani poza nim. Wbrew pozorom wymaga to troche pracy. Nawet nie troche. Bardzo duzo. Zalozenia sobie odpowiednich cugli. Knebla na wiecznie szepczace usta wyobrazni.
Baloniki
Mieszkaja z nami od Bozego Narodzenia
naiwne i jasne,
owalne zwierzeta duszy
Zabierajac pol przestrzeni
Poruszajac sie i pocierajac na jedwabnej nitce
Niewidzialne prady powietrza,
Wydaja z siebie wrzask i pykniecie,
Gdy zaatakowane, potem zwiewaja by odpoczac, lekko drzac.
Zolta glowa kota, blekitna ryba-
Z takimi dziwacznymi ksiezycami zamieszkujemy
Zamiast z martwymi meblami!
slomkowe maty, biale sciany,
i te podrozujace
globusy z powietrza, czerwone, zielone
Zachwycajace
Serce jak zyczenia lub wolne
blogoslawienstwo dane przez pawia
starej ziemii skrzydlem
zniszczonym przez gwiazdzisty metal.
twoj maly
braciszek zmusza
swoj balonik by piszczal jak kot.
Zdaje sie widziec
po jego drugiej stronie smieszny, rózowy swiat, ktory moze zjesc,
Gryzie,
A potem przysiada,
Gruby dzban
Kontemplujac swiat przejrzysty jak woda.
Czerwony
Strzep w malutkiej piastce.
S.Plath, 5 Luty 1963
Bialo. Snieg zakryl wszystko. Stal sie jedyna racjonalna obecnoscia. Dzieki niemu nie widac wspomnien, tesknot, resztek poprzednich dni. Gdyby tylko tak szybko sie nie rozpuszczal. A tak, zanim zdarze doniesc go do miejsca, ktore chce zasypac, zostaje mi w rece tylko waska strozka wody.
Trafia mnie ilekroc slysze zachwyty na jej temat. Znudzona i przytempawa (kelnerka, wiec raczej Sorbony nie ukonczyla) wieczna dziewczynka z silna wada zgryzu uwydatniona w infantylnym uśmiechu. Do tego kretynska grzyweczka i takiez stroje. Poniewaz nie wie co ze soba zrobic, zaczyna zajmowac sie zyciem innych, manipulujac perfinie ich uczuciami. Falszuje listy, zneca sie nad ubogim sprzedawca, rajfurzy i kradnie ojcu ukochana pamiatke. Zachwycona swoimi sukcesami, traci miare w nabieraniu wszystkich dokola i w koncu pada ofiara wlasnych zmyslen, wmawiajac sobie milosc wielka i jedyna, do jakiegos obojnaka, ktorego nie jest w stanie poruszyc nawet obecnosc setek gadzetow erotycznych w jego sex-shopie. Na koniec z radosna bezmyslnoscia daje wielkiego nura w zwiazek z tymze. I co w tym cudownego? Czyzby moral tej historyjki, stwierdzajacy ze jedyny spsob na szczescie to dac sie oszukac, byl az tak budujacy?
Drogi Aniolku,
Poniewaz juz dzisiaj wieczorem rozpoczniesz swoja coroczna dzialalnosc, zwracam sie do ciebie z uprzejma prosba abys mi tym razem nie podarowywal: nylonowych gatek ( bo wole golym tylkiem swiecic niz cos takiego nosic, a wszyscy swieci na pewno beda mieli ci za zle, ze mnie do takich rzeczy prowokujesz), poradnikow o pielegnowaniu zdrowia i urody (bo nie da sie ich czytac, a co dopiero stosowac), sprzetu kuchennego (bo kuchnia sluzy przechowywaniu nie przygotowaniu potraw-przynajmniej w moim domu-i niech tak zostanie), ksiazek Grocholi (bo wole kicz sama sobie napisac niz cudzy czytac), oraz przezroczystych koszulek (bo kiczu ubierac tez nie lubie). Mam nadzieje na pozytywne rozpatrzenie powyzszych prosb. Oby moja wola byla twoja. Od pierwszego do ostatniego prezentu.